تعریفی مقدماتی از هوش هیجانی
هوش هیجانی-توانایی مدیریت اثربخش خود و روابط خود- شامل چهار قابلیت بنیادی است: خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مهارت اجتماعی. هر قابلیت به نوبه خود از مجموعه ویژه‌ای از شایستگی‌ها تشکیل شده است. در زیر فهرستی از قابلیت‌ها و ویژگی‌های شخصیتی متناظر آنها را ملاحظه می‌کنید.
خودآگاهی هیجانی
- خودآگاهی هیجانی: توانایی شناخت و درک احساسات خود و نیز تشخیص تاثیر آنها بر عملکرد کاری، روابط و نظایر آن
- خودارزیابی دقیق: ارزیابی واقع‌گرایانه‌ی نقاط قوت و محدودیت‌های خود
- اعتماد به نفس: احساس نیرومند و مثبتِ ارزشمند بودن
خودمدیریتی
- خودکنترلی: توانایی تحت کنترل داشتن احساسات و هوس‌های مخل
- قابل اعتماد بودن: نشان دادن پیوسته‌ی صداقت و درستی
- وظیفه‌شناسی: توانایی مدیریت خود و مسئولیت‌های خود
- انطباق‌پذیری: مهارت تطبیق خود با شرایط متحول و غلبه بر موانع
- توفیق‌گرایی: محرک دستیابی به یک استاندارد درونی سرآمدی
- ابتکار: آمادگی برای استفاده از فرصت‌ها
آگاهی اجتماعی
- همدلی: مهارت فهم احساسات دیگران، درک نظریات آنها و توجه فعالانه به نگرانی‌های آنها
- آگاهی سازمانی: توانایی درک جریان‌های زندگی سازمانی، ایجاد شبکه‌های تصمیم و عبور کردن از دام سیاست‌بازی‌ها
- خدمت‌گرایی: توانایی تشخیص نیازهای مشتریان و برآورده کردن آنها
مهارت اجتماعی
- رهبری با بصیرت: توانایی مسئولیت پذیرفتن و الهام بخشیدن به دیگران با ترسیم یک چشم‌انداز گیرا
- اعمال نفوذ: توانایی به کار گرفتن طیف گسترده‌ای از تاکتیک‌های اقناع‌کننده
- توسعه دیگران: گرایش به تقویت توانایی‌های دیگران از طریق ارائه بازخورد و راهنمایی
- ارتباطات: مهارت گوش دادن و ارسال پیام‌های روشن، متقاعدکننده و هماهنگ
- کاتالیزور تغییر: مهارت به کار گرفتن ایده‌های تازه و رهبری افراد در یک جهت جدید
- مدیریت اختلافات: توانایی جلوگیری از بالاگرفتن اختلافات و سازمان دادن حل و فصل آنها
- ایجاد پیوند: مهارت در ایجاد و حفظ شبکه‌ای از روابط
- کار تیمی و همکاری: مهارت در تقویت همکاری و ایجاد تیم
شماره 19 افق اقتصاد
