ضرورت تحول در «صنعت ورزش» و مطالبات از وزیر ورزش و جوانان

«صنعت ورزش» بخش مهمی از تولید ناخالص ملی اقتصادهای در حال رشد و توسعه کشورها را تشکیل می‌دهد. صنعت ورزش شامل بخش‌های مختلف زیرساختی و نرم‌افزاری در حوزه‌های آموزشی، سلامت، ورزش حرفه‌ای، آماتوری، همگانی، تفریحی  وسایل و تجهیزات، ملزومات ورزشی، پوشاک، کفش و… اماکن ورزشی، رویدادهای ورزشی و رسانه‌هاست.  از جهت ساختاری درحوزه ورزش، وزارت ورزش و جوانان از یک طرف در ارتباط با بخش خصوصی و نهادهای عمومی دارای نقشی تسهیل‌کننده، ترغیب‌کننده، حمایتی و هدایت‌گر است و از طرف دیگری می‌بایستی با همکاری سایر دستگاههای اجرایی نسبت به تأمین زیرساختهای مورد نیاز و امور جوانان و بهره‌مندی ظرفیت‌های نهادهای مردم‌نهاد جوانان و ورزش اقدام کند.

صنعت ورزش در کشور بدون متولی بوده و نقش تسهیلگری و هدایتگری آن مغفول مانده یا بسیار کم‌رنگ است. در سیاست‌گذاری‌ها برنامه جامعی در بخش‌های مختلف صنعت ورزش و تسهیلگری جهت جذب فارغ‌التحصیلان ورزش و توسعه کسب وکارهای ورزشی مشاهده نشده است.

برخی از چالش‌های موجود صنعت ورزش که می‌تواند به فرصت تبدیل شود به قرار زیر است:

1. انفعال و عدم ایفای نقش تاثیرگذار وزارت ورزش وجوانان در نظام جامع سلامت کشور با توسعه راهبردهای ورزش همگانی برای تبدیل نظام درمان‌محور موجود به نظام پیشگیری و بهداشت‌محور
2. فقدان راهبردهای موثر برای ایفای نقش موثر شهرداری‌ها و دهداری‌ها در توسعه ورزش همگانی
3. فقدان نظام جامع استعدادیابی و تقسیم کار ملی و همکاری موثر با آموزش و پرورش در توسعه ورزش‌های پایه و اجتماعی
4. فقدان همکاری موثر با آموزش عالی و نبود چشم‌انداز روشن برای تامین و تربیت و جذب فارغ‌التحصیلان تربیت بدنی و علوم ورزشی در صنعت ورزش کشور
5. نبود خروجی و همکاری‌های موثر با بازار سرمایه به منظور تامین منابع مالی پروژه‌های نیمه‌تمام ورزشی کشور و خصوصی‌سازی باشگاه‌های پرطرفدار فوتبال
6. چالش بزرگ دسترسی نابرابر بانوان به تسهیلات و فرصت‌های متناسب و متوازن ورزشی
7. نبود همکاری موثر با شهرداری‌ها در ایجاد امکانات ورزشی برای جانبازان و معلولین و بانوان
8. ضرورت تدوین راهبردهایی مناسب همکاری با نهادهای فرهنگی برای ارتقا سطح فرهنگ هواداری

9.ضرورت تدوین راهبردهایی مناسب جهت تسهیلگری و هدایت‌گری در راه‌اندازی استارت‌آپ‌های ورزشی

10.فقدان سیاست‌های شفاف در کاهش تصدی‌گری دولت و استفاده مطلوب از ظرفیت سمن‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد

11.فقدان سیاست‌های روشن در توسعه دیپلماسی عمومی ورزشی و کسب کرسی‌های بین‌المللی ورزشی و میزبانی رویدادهای جهانی

12. ضرورت تدوین سیاست‌های روشن برای توسعه گردشگری ورزشی و حمایت از برگزاری و توسعه رویدادهای ورزشی در سطح محلی، منطقه‌ای و بین‌المللی
13. ضرورت همکاری موثر دوسویه با رسانه‌ها برای توسعه فعالیت‌های امور جوانان ورزش همگانی و ورزش نخبگانی
14. فقدان نقش موثر در حمایت‌گری و تسهیلگری در تولید وسایل و ملزومات ورزشی و برندهای ایرانی
15. نقش انفعالی در تدوین مقررات صادرات و واردات؛ از جمله ضرورت رفع ممنوعیت‌های واردات وسایل ورزشی با فن‌آوری‌های بالا و ایجاد فرصت‌هایی برای ارتقا محصولات ورزشی و همکاری با برندهای جهانی و دسترسی مردم به قیمت‌های مناسب کالاهای ورزشی
16. نبود راهبردهایی برای توجیه اقتصادی سرمایه‌گذاری در بخش‌های ورزشی

هفته چهارم امرداد | شماره 91 افق اقتصاد